هرگز تو را فراموش نخواهم کرد...حتی اگر مرا از یاد ببری....و
هرگز از تو رنجور نخواهم شد...چرا که دوستت دارم...دیوانه وار
عاشقت شدم...چرا که مهربانی را در تو دیدم....با چشمانت وجودم را
دگرگون کردی....و اگر تو نبودی هرگز عاشق نمی شدم....انگاه که از
برابر دیدگانم دور شوی....خورشید وجودم پنهان میگردد...ابرهای غم
و اندوه مرا در برمیگیرد...و به دنیای غریبی میبرند...همیشه در قلبم
حضور داری...عشقت زندگانیم را گلباران کرده است.... تمامی این
دنیا را با قلبی پر از رمز و رازدرکنارت طی خواهم کرد ودر این راه
هرگز تنهایت نخواهم گذاشت
این آخرین حرفمه
دوست دارم
چون دوسم داری
عشقتون پایدار...
کجایی بهنوش نیستی دلم برات تنگ شده ها
در ازل پرتوی حسنت ز تجلی دم زد/عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
سلام
این پست رو که خوندم ناگاه یاد شعر پل الوار افتادم.
زمستان گذشته است
گل ها شکفته اند
باز زمان نغمه سرایی فرا رسیده است و تو ای کبوتر من که در شکاف صخره ها و پشت سنگها پنهان هستش
بیرون بیا و بگذار صدای شیرین تو را بشنوم و صورت زیبایت را ببینم
زیرا اکنون دیگر زمستان به پایان رسیده است
تو را بجای تمام کسانی که نمی شناخته ا م دوست می دارم
تو را بجای تمام روزگارانی که نمی زیسته ام دوست می دارم
برای عطر نان گرم........................
سلام لاگ جالبی دارید خوشحال میشم اگه به من هم سر بزنید و همچنین تبادل لینک
سلام کم پیدا شدی یه سری هم به ما بزن
سلام وای چقدر اهنک قشنگی بود حس کردم باید گریه کنم.ممنونم بابت بهانه گریه ام.
سلام عزیزم نبینم گریه کنی تا منو داری نباید گریه کنی دوست جونی خودم دوستت دارم لاله جونم
هیج خبر سلامتی
سلام بهنوش جان خیلی خوبه اومیدوارام موفق بشی به ما هم سر بزن با تشکر