کاش می شد لحظه لحظه زندگی را بر صفحه سپید کاغذ به تصویر کشید
کاش فاصله قلب و زبان آدمها آینقدر زیاد نبود و مهربانی مهمان خانه دل تک تک ما انسانها می شد و انسان دوستی ما لباسی بر تن و کفشی بر پای یتیم کودکی می شد و مهربانی و سخاوتمان گرمابخش وجود تنها و خسته او.
مهربانی و مهربانی کردن آنقدر سخت نیست که بخواهد فلسفه های پیاپی را در خود جای دهد!
بکوشیم فقط و فقط مهربان باشیم نسبت به یکدیگر بدون هیچ چشمداشتی .
زمانی به خود می آییم که برای دوست داشتن آنانی که قلب و روحمان برایشان می تپید خیلی دیر است .
امروز را غنیمت بدانیم و بی حد و مرز عشق بورزیم به همنوعانمان.
سپاس و قدردانی بی پایان من از محراب و حامد عزیز که آهنگ زیبای ستاره خاموش را به عشق ابدی زندگی یعنی دخترزیبایم فاطمه تقدیم کردندو تمام مهر من نثار آنانی که از آغاز نوشتنم در این وبلاگ همراه و یاور بوده اند و تمامی عشق و روحم تقدیم به یکتا و بی گلایه ترین همراه زندگی همسر عزیزم عارف.
اینم وبلاگ دوستان خوبم محراب و حامد www.rap023.tk